BLACK BASICS

Herkese merhabalar!

Farkindayim, farkindayim - bu yazi yilin ilk yazisi, ve inanilmaz gecikti. Size karsi mahcup hissetsem de inanin bana blog hep aklimin bir kösesindeydi. Yazamamamin sebebi finaller oldu, gercekten cok yogundum ve basimi kitaplardan kaldiracak vaktim yoktu. Hatta su an bile kanun maddeleri beynimde ucusuyor :D. Neyse bunlari bir kenari birakalim, asil konumuza gecelim...

Siyahtan bahsedelim bugün. Siyah benim en sevdigim renktir. Bunu söyleyince karamsarlik gelebilir akla, ama aslinda tam tersi. Bana göre siyah canliliktir, cok yönlülüktür, cünkü bütün renklerin binbir tonunu icinde barindiriyor. Bazi seyler göze görünmez, ama bilirsin ki oradadir aslinda. Siyah kisiliktir, binbir özelligi vardir ama sen görmezsin. Ya da görürsün, o zaman da asktir o. Rengin yani sira aslinda bir yasam tarzi siyah. Kiyafet, dekorasyon, kalem, kitap, her konuda elim hep siyah, gri ve beyaza gidiyor. Bir sey ne kadar sade, ne kadar basitse o kadar hosuma gidiyor. Minimalizm, iste hayatimin kabataslagi bu.

Minimalizmi bilincli bir sekilde yasamaya baslayali yarim sene olacak. Ondan önce de sadeligi seven bir insandim, ancak bir yerde dank etti ve gereksiz ne varsa cikardim hayatimdan. Sadeligime sadelik kattim ve simdi o bos alani kendimle doldurabiliyorum. Minimalizm insani bilinclendiriyor, gereksiz kalabaliklardan kurtuluyorsunuz. Düsünceleriniz düzenleniyor ve berraklasiyor, ne istediginizi daha iyi anliyor, sınırlarınızı kavriyorsunuz. Bu sekilde hayaller soyutluktan siyrilip somutlasabiliyor. Bence kisinin kendi sınırlarını biliyor olmasi onu kaya gibi güclü, dimdik ve kararli yapar. Ne istedigini, nasil istedigini bilen insan her zaman cekicidir.

Siyahin bir de gizemi, karanlik tarafi vardir, her zaman aydinlatilmayi bekler. Iste bunu yapacak kisi de sensin. Siyahi tasimasini, kullanmasini bildikten sonra asaletten yikilir ortalik. Hem zarif bir kadin gibi, hem de güclü bir erkek gibidir siyah. Ask kadar koyu, huzur kadar berrak.

Beyazin ayrilmaz esidir ayni zamanda. Bu yüzden de biraz imkansizliktir. Beyazi icinde barindirir, ama asla onun icine sigamaz. Beyaz ise siyaha karisir, ama kendinden ödün vermez. Imkansiz oldugu kadar cekicidir siyah.

Öyle iste. Siyahi öyle karamsarlik olarak görmeyin, o kendine öz bir kisiliktir. Bir de bu yönden bakin. Diyecegim o ki, sevdiginiz veya sevmediginiz bir seye her yönden bakmayi deneyin. Nesnelere kisilik kazandirirsaniz, ve bu kisiligin sizi yansitip yansitmadigini kestirirseniz eminim ki daha minimal ve bilincli yasamaya baslayacaksinizdir. Gereksiz tüketimi önlemenin bir yoludur belki.

Düsünceler, iste tüm mesele bunlardan ibaret. Kafana koydugun her seyi yapabilirsin, yeter ki konfor alanini zorla. Yorul, cabala, parcala kendini, ama o hedefe ulas. Bu her sey olabilir. Okulda iyi not mu istiyorsun, bazi seylerden feragat et ve derslerine odaklan. Daha fit mi olmak istiyorsun, o halde cekebildigin mekik sayisinin üstüne bir 10 tane daha ekle ve sınırları zorla. Bence insani hirslandiran, basarabilecegine inandiran seydir sınırları zorlamak. Basardiktan sonraki mutlulugu düsünebiliyor musun?

Herkes kendisi olsun, istedigi renk olsun. Biz rengarenk olalim, siyah bizi kavrasin.

eyl.