Aci Haber: Hayatin Gercegi

Canim arkadasim ve hayati sevenlere...

Bugün ne yazik ki güzel konulardan bahsedemeyecegim. Aslinda tüm bu cümleler, hissettiklerimin yaninda o kadar bos ki.. canim arkadasimi kaybettim.

Bu kadar yasam enerjisiyle dolu bir insan nasil olur da melek olur, ucar gider? Ben bilemedim.. Tanistigimiz gün gözümün önünde "ben seni cok sevdim, sanki yillardir tanisiyormus gibiyiz" demisti. Aynisini ben de hissetmistim. Belki de suana kadar tanistigim en enerjik, en güleryüzlü insandi. Hicbir zaman üzüntüsünü belli etmez, hatta belki üzülmezdi bile, cünkü sevinecek ve sevecek güzellikleri görebiliyordu hayatta. Ama ölüm, bu kadar aci olmamaliydi..

Daha 21'indeydi. 21 yilina belki de kimimizin ömrü boyunca yasayamayacaklarini sigdirdi - hizli yasadi, acelesi oldugunu bilirmiscesine.. Yapmak istediklerini yapti, basarmak istediklerini basardi, gezmek istedigi yerleri gezdi, görmek istediklerini gördü, hatta dünya turuna bile cikti.. Hizli yasamis olmasi, hizli ölmesini mi gerektirirdi peki?

Kimisi buna 'kader' der, kimisi ise cinayet..

Benim arkadasim olagan ölmedi. Ölmek olagandir, ama onun gidisi, gelisi kadar sesliydi. Bu yaz icin cok planlari oldugunu söyler dururdu yaz gelmeden. Ilk durak Tunus olacakti, yani memleketi..

Bir ay önce, yani 17 Temmuz 2014'te son sinavimiza girdik, cikista birer kahve ictik. Bu yaz icin planlarimizdan bahsettik ve ilk olarak Tunus'a gidecegini söyledi - bunu biliyordum. Ama heyecanliydi, ve sürekli tekrarlardi bunu. Uzun süredir gitmedigi Tunus'u özlemisti.

"Sana oradan anahtarlik getirecegim, seversin sen" diyerek güldü ve bu, bana son cümlelerinden biri oldu. Onu son defa görecegimi bilsem birakir miydim? 'Bosver anahtarligi, en cok seni severim ben' demez miydim? Sarildik, ve vedalastik.

Ilk duragi, dedigi gibi, Tunus oldu. Dönmesine 3 gün kala bir telefon aldim. Suana kadar aldigim en aci haber sakliydi bu telefonda: "Ahlem'i kaybettik".

Esek sakasindan baska birsey olduguna inanamadim. Bu kadar yasam enerjisiyle dolu bir insan ölemez. Yapardi ara sira sakalar, konusmalari sarkazmla, ironiyle dolu olurdu. Ama isin aslini ögrenince sirtimdan kaynar sular indi ve hayatimin en büyük acilarindan birini yasadim ve yasiyorum. 21 yasinda bir genc kiz, ölebilir mi? Sapasaglamken, hicbir seyi yokken..

Ölemez, öldürülebilir. Bence bu iki kelimenin arasinda büyük fark var. Isin asli suydu; yanlis zamanda yanlis yerde bulunmak. Tunus'ta yanindaki kuzeniyle arabayla dolasirken, polisin arabaya ates sacmasiyla basindan vurulup yasamini yitiren bir kizin hikayesiydi bu. Bu kadar ucuz mu insan yasami? Bu kadar degersiz mi gencecik iki kizin ömrü? Olay yerinde kuzeni de can vermis..

Ilk durak memleketi Tunus'tu, ayni zamanda son durak. Geri dönemedi.. Canice alinmisti yasami elinden. Hayalleri, umutlari, sevincleri, üzüntüleri - hepsi yetim kaldi. Hepsi rengarenkken siyaha boyandi. Hepsi ölümsüzlüge karisti, yagmur oldu üzerimize yagdi..

Almanca'da bir laf vardir "fernweh" diye, uzaklik özlemidir anlami. Sürekli bana uzaklari özledigini söylerdi, cünkü gezmeyi, yasamayi severdi. Türkiye'ye tasinacagim dedigimde, "gitme, oralar cok uzak, dönemezsin" dedi. Dünyayi gezen arkadasima, Türkiye uzak gelmisti..

Oldugum yerde seni bekleyen bana ise; senin suan bulundugun yer cok uzak arkadasim..

Üniversite icin buralara ilk tasindigi zamanlarda "Burada kimsem yok, bana yardimci olabilir, etrafi biraz gösterebilir misin?" demisti. Elimden geldigince destek olmaya calistim, bir kusurum olduysa affet arkadasim. Suan bulundugun yerde yine yalnizsin, oralarda sana etrafi gösterenler var mi? Yine dudaklarina en cok yakisan gülümsemenle karsiliyor musun herkesi?..

Özür dilerim, 

cok özür dilerim.

Tüm yasayamadigimiz anlar, tüm yapamadigimiz salakliklar, tüm eksik kalan hersey icin özür dilerim. Seni son yolculuguna ugurlayamadigim icin özür dilerim. Allah seni bizden fazla sevmis olmali ki, yani basina aldi. Umarim orada da keyfin yerindedir, mutlusundur her zamanki gibi. Eminim, buralardan giderken de gülümseyerek gidiyordun. Bilirim seni, sakin olamaz, yerinde duramazdin. Insanliga imzani atip, eyvallahini cektin gittin..

Tesekkür ederim,

cok tesekkür ederim.

Bana hayatin degerini hatirlattigin, her zaman gülümsemek icin bir neden oldugunu ve hayatin aslinda ne kadar eglenceli oldugunu gösterdigin icin. Her olumsuzlugu bile sakaya vurma gücü verdigin icin. Dürüstlügü, dogrulugu sende bulabildigim icin. Ne olursa olsun, birbirine kirilamayan, ayri kalamayan insanlar oldugunu gösterdigin icin. Samimiyetine, güvenine taniklik edebildigim icin. Tesekkür ederim.. cok tesekkür ederim. Seni icime aldim. Merak etme güzel kiz, bu güzelligini, iyimserligini tüm dünyayla paylasacagim.

Allah rahmet eylesin. Kabrin nurla dolsun, mekanin cennet olsun...

Canim arkadasimin anisina..

Ahlem D.
22.11.1992 - 23.08.2014 ∞

Hayat cok kisa arkadaslar, sevdiklerinizin degerini bilin ve asla onlari kirmayin. Ölüm yokmus gibi yasariz, her birimiz, ta ki yakinlarimizin kapisini calana dek. Aslinda hayatin tek gerceginin ölüm oldugunu anlariz. Gidenler, ve geriye kalanlar.. Hayatin tadini cikarin, sevdiklerinizle bol bol vakit gecirin, ve 'keske' yapsaydim veya söyleseydim diyeceginiz hicbir seyi ertelemeyin. Hayallerinizi gerceklestirin, her gününüzü sonmus gibi yasayin..

Cünkü hayat sevince, gülümseyince güzel..